Ons tweede jaar in Italië: leven met het ritme van de natuur

 

 

 

 

 

 

 

Nu we twee jaar in Italië wonen begin ik steeds meer te beseffen hoe anders ons leven geworden is. Natuurlijk zijn er heel veel dagelijkse, praktische dingen die anders zijn. Maar ons leven is ook veranderd op een ander niveau. We leven veel meer met het ritme van de natuur.

Natuurlijk heeft dit ook te maken met de verhuizing van een meer stedelijke omgeving naar het platteland (hoewel we ‘de stad’ al eerder uit waren), maar toch is het meer dan dat.

Misschien komt het doordat we gewoon heel veel  buiten zijn, in alle seizoenen: het terrein vorm geven en onderhouden, hout hakken en kloven, een agriturismo bouwen met alles erop en eraan.

Of misschien ook omdat er hier gewoon zo vreselijk veel natuur is, want om ons terrein heen is gewoon nóg meer bos, akkers, hazelnotenplantages en anderssoortig groen.

Wat ook mee zou kunnen spelen is dat je in Piemonte ook werkelijk ‘aan de voet van de bergen’ leeft (zoals de betekenis van de naam aangeeft). Op heldere dagen kun je de Alpen voor je gevoel bijna aanraken, zo dichtbij lijken ze. Een prachtig gezicht, waar ik naar kan blijven kijken, zo mooi. Maar die aanblik van de Alpen geeft je tegelijk ook wel een nietig gevoel. Zo veel stel je niet voor in verhouding tot de ‘Koning van steen’ (Monviso) en daar kun je maar beter ontzag voor hebben.

De natuur met haar seizoenen tekent het leven dan ook op allerlei manieren hier aan de voet van de Alpen. En we mogen dan ‘aan de voet’ wonen, maar ons dorp ligt wel op het hoogste punt van de Alta Langa, met bijpassend uitzicht en bijpassend klimaat. Een zomer is écht een zomer en een winter is ook écht een winter.

En vooral die winter is hier een heel ander verhaal…

Vanaf november staat de sneeuwschuiver al klaar voor de strijd te wachten op de parkeerplaats van de gemeente. De spanning begint op te lopen. Overal wordt hout gestapeld, grote hoeveelheden pellet (geperste houtkorrels voor de verwarming) worden ingeslagen, de winterkleding wordt uit de kast getrokken, de sneeuwpalen verschijnen langs de weg en we kijken allemaal naar de lucht (nouja, naar de weerapp 😉 ).

En dan ergens vanaf eind november komt de dag dat het zo ver is, de eerste sneeuw valt! Zo magisch, je weet dat het gaat komen, maar als je wakker wordt en er ligt een halve meter sneeuw (of meer..) voor de deur, dan ben je in sprookjesland!

En dan genieten we van gigantische sneeuwpoppen maken, snowboarden en sleeën, iglo’s bouwen, dierensporen volgen en natuurlijk ook van films kijken en chocolademelk drinken. Want de winter is ook heerlijk knus binnen zijn, met de houtkachels aan, gezellig samen in ons fijne huis met de dikke muren.

Het voorjaar weet vervolgens een beetje tussen de winter door te dringen.

Vanaf februari kun je op een warme dag al de eerste hagedisjes zien, terwijl in maart nog steeds een pak sneeuw kan vallen. Winter en voorjaar wisselen elkaar af.

Hoe dan ook, zodra de sneeuw smelt verdwijnt de stilte en begint het leven weer. Er wordt weer gewerkt, gebouwd, gezaagd en hersteld wat de sneeuw heeft laten verzakken, omvallen en instorten…

De vogeltjes beginnen te kwetteren, de specht tikt en op een gegeven moment komt daar de koekoek bij (ik kijk soms om om te zien of iemand me voor de gek houdt, het is zo letterlijk ‘koekoek’ wat hij zegt).

Steeds meer om ons heen wordt groen, krijgt kleur en begint te bloeien, wat dood leek komt vaak weer tot leven.

Als een van de eersten staan onze grote kersenbomen in bloei en dan gonzen de bomen meteen van de bijen.

En het feest van het voorjaar is compleet wanneer de wilde orchideeën bloeien, statige hoge dames en kleine prinsesjes, die een koninklijk tintje aan het voorjaar geven.

Ondertussen verplaatsen wij ons van het binnenste van het huis naar de serre en vervolgens naar het terras, om weer heerlijk buiten te eten en genieten van de zon en het uitzicht!

En dan worden de schoenen voor héél lang vervangen door slippers en is het zomer…

Want de zomer is natuurlijk hét seizoen. Het begin en misschien ook meteen het mooiste moment van de zomer is voor de mij de komst van de vuurvliegjes. Ik maak de kinderen wakker om met me mee tussen de vuurvliegjes te lopen en ben blij dat zij het (bijna) net zo fantastisch vinden als ik.

Want voor hen bestaat het échte feest van de zomer toch wel uit de komst van de gasten. De hele, lange zomer is voor hen gevuld met vriendjes en vriendinnetjes, speelmarathons, pizza avonden, kampvuur, vallende sterren kijken, verstoppertje in het donker, in het zwembad spelen, nummers uitwisselen, oh, was ik nog maar jong 😉

Maar ook wij genieten ervan, de zomer is het seizoen van het sociale leven, gezelligheid, fijne avonden bij het kampvuur, eropuit gaan, terrasjes, ontspannen..

En ook wat werken natuurlijk, maar het organiseren van een pizza avond of een dag tenten schoonmaken is toch van een andere orde dan het dagelijks bouwen wat we in de winter doen.

En voorheen dacht ik na de zomer, dat was het dan.. Maar in Piemonte ben ik zelfs fan van de herfst geworden!

De herfst is denk ik het seizoen waarin de natuur zelfs het meest overweldigend aanwezig is. De bossen veranderen bijna dagelijks van kleur, de walnotenbomen op het terrein laten hun noten vallen en de tamme kastanjes stuiteren op ons weggetje. Na een regenachtige dag komen de Italianen met rieten mandjes aan de arm in de bossen struinen om paddenstoelen te zoeken. Het is het seizoen van de oogst en oogstfeesten. De vendemmia (wijnoogst) bijvoorbeeld is zo’n belangrijk onderdeel van de lokale cultuur dat zelfs de kleuters hun eigen ‘vendemmia’ naspeelden op school.

De gasten worden geleidelijk aan vervangen door nog wat bezoekende familieleden en vrienden en we gaan weer verder met bouwen. En wachten op de sneeuw….

 

 

 

Deze post heeft 6 reacties

  1. Heerlijk Kim! Inspirerend verhaal, ik zie en voel het helemaal!

  2. Mooi geschreven. Wonen jullie in Mombarcaro?

    1. Hoi Twanny, dankjewel! We wonen inderdaad in Mombarcaro, ken je het?

  3. Mooi verhaal. Prachtig neergeschreven! Piemonte is mijn favoriete regio in de herfst ?

    1. Dankjewel! Ja, heerlijk he, al die kleuren en geuren en vaak nog zo’n mooi weer!

Geef een reactie

Sluit Menu